De Zona Cafetera in Colombia, de zogeheten koffieregio, staat bekend om zijn koffieplantages. Bij nader inzien bleek hier echter niet de meeste koffie geproduceerd te worden. Wat een goed marketingplan al niet kan doen. De nabijheid en bereikbaarheid van grote steden als Cartagena, Bogota en Medellin zit er vast voor iets tussen. Maar misschien heeft het ook te maken met de Cocora Vallei waar torenhoge waxpalmen je aandacht opeisen en nooit meer loslaten, waar de bonte kleuren van de kolibries in een flits aan je voorbij gaan, waar je elk zweetdruppeltje afwisselt met een welgemeende oeh of aah! En waar ze warme chocolademelk drinken met kaas... Maar daarover later meer!
Eerst en vooral: hoe geraak ik daar
Ik bezocht de Zona Cafetera na mijn doortocht door Popayan. Wij namen de bus in Popayan (de service desk van Belalcazar bus is rood met wit, kan je niet missen) naar Armenia (die overigens ook stopte in Cali). Eenmaal daar aangekomen, loop je naar de andere kant van het station weer naar buiten en zal je kleinere bushaltes zien. De halte Salento is een beetje verstopt, dus loop even door. Je kan gewoon in de bus betalen. Deze zet je af in het centrum. Salento is een super leuk stadje om te verblijven en van daaruit kan je makkelijk de Vallei bezoeken en andere activiteiten ondernemen.
Popayan -> Bus (Belalcazar, 41.000 pesos, 6 uur met een stop in Cali) - > Armenia -> Bus (lokale bus) -> Salento (4500 pesos)
Je kan Armenia ook bereiken vanuit Medellin en Bogota, met vliegtuig of een bus. Ook Pereira heeft een luchthaven, waar je door kan reizen naar ook Cartagena of Panama. Wie in tijdsnood is, kan zelfs een taxi overwegen tussen Salento en Armenia of Pereira.
Ik ga hier geen prijzen of vertrektijden bij zetten want die veranderen vaker dan je denkt en bussen vertrekken soms niet op tijd. Bovendien kan ik enkel mijn mening geven over de route die ik zelf heb genomen. Maar een wijze raad: plan een reisdag niet te strak in.
Start van de hike
Volgens onze gastheer vertrekken de eerste Jeeps om 7u30 in het centrum (4000 pesos). Ik zou ten zeerste aanraden om die eerste jeep te nemen want hoe later in de ochtend hoe meer mensen met de jeep mee willen. Als je buiten het centrum in een lodge of zo verblijft en de eerste jeep zit vol, kan je altijd even vragen om een jeep voor je te bellen. Dit kan vrijwel on the spot. Je huurt de jeep dan privé af. Dat kost 35.000 pesos maar naar Europese normen en gezien de omstandigheden valt dat dan zeker mee.
De korte route
Er zijn in principe twee routes die je kan volgen. De meeste toeristen nemen de korte weg. Als je de korte route neemt, is het vrij eenvoudig. Bij aankomst loop je gewoon rechtdoor op de zandweg en word je vrijwel automatisch naar het begin van de hike geleid. Je loopt dan eigenlijk in een lus rond de vallei, met een uitschieter naar de miradors (vandaar loop je dan weer terug). Een aantal toeristen zagen wij de route nog iets verlengen tot aan de Finca Montaña, om van daaruit weer terug te lopen. Niet onze favoriet: maar misschien wel DE optie als je slecht weer zou hebben in de regio.
De lange route
1) Wie de lange route wilt lopen (ook echt onze aanrader), moet bij aankomst goed uitkijken naar een blauw hek. Daar is een pad en daar loop je in. Je loopt dan bijna de hele tijd rechtdoor, met aan je linkerzijde (als er geen mist is), de waxpalmen. Je loopt het eerste stuk quasi rechtdoor langs en over de rivier via (modderige) paden en hangbrugjes (een stuk of 7). Hoe verder je stapt, hoe groener de omgeving wordt. Je loopt als het ware een stukje woud in. Op het einde van dit stuk wordt de weg iets steiler.
2) Je zal op een bepaald moment de keuze hebben om links af te slaan om in een soort van lus terug te keren, via een stijl stuk heuvel. Daar kom je aan bij de Finca La Montaña waar je eventueel je lunch kan opeten. Je kan evenwel nog een stukje rechtdoor gaan om Acaime, het Huisje van De Kolibries te bezoeken (Casa de los Colibries). Aanrader!
3) Als je het huisje bezoekt, moet je nog een 1 km verder hiken naar Acaima, La Casa de los Colibries). Dit staat als het goed is aangeduid op een houten bord. Als je de weg op een kaart bekijkt, wijkt die licht naar rechts af. Deze weg is licht stijgend. Om terug te gaan loop je dezelfde weg naar beneden.
4) Als je het huisje bezocht hebt en je bent weer terug op de splitsing, neem je de steile weg (800 m in hoogte) naar rechts om naar de Finca te gaan (als je met je rug naar het kolibriehuisje staat). Wij kwamen ook toeristen tegen die de route in de omgekeerde richting deden, maar wij vonden eindigen in de Vallei echt een meerwaarde....
5) Eenmaal boven kom je bij Finca La Montaña aan waar je een prachtig uitzicht hebt op de berg en op een stuk van de vallei. Veel blogs raden aan om hier te lunchen maar toen wij hier waren kon je GEEN ETEN bestellen en was de wc ook afgeschermd van bezoekers. Dus hou hier rekening mee (juli 2019).
6) Van hieruit loop je verder in de lus naar beneden om via de palmenvallei weer te eindigen aan het beginpunt.
3 tips voor een geslaagde hike
Wees bereid voor 4 seizoenen op 1 dag
Het weer in de Cocora Vallei is heel onvoorspelbaar. De ene moment regent het, het andere puf je en hijg je van de warmte en de felle zon. Laat je niet misleiden door wat je 's ochtends door het raam ziet en wees op alles voorzien. Een mistige vallei verandert zo weer in een zonnige, groene oase en omgekeerd.
Neem je lunch mee
Er zijn aan het begin/eindpunt een aantal eetgelegenheden maar als je de lange hike doet, krijg je sowieso honger voor je terug bent. Op veel blogs staat overigens dat je er 5 uur overdoet, maar een plaspauze hier en een 'wow het is hier prachtig' momentje daar, duren vaak langer dan je denkt. Bovendien vonden we zoals eerder vermeld nergens een plek om eten te kopen en nuttigen. Niets zo fijn om in de vallei zelf je lunch op te eten. Lunch with a view doesn't get any better than this!
Neem wat cash mee
Of je nu de korte of lange route bewandelt, op een bepaald moment zal je inkom moeten betalen. Dit was in juli 2019 4000 pesos. Ook om het kolibriehuisje te mogen binnengaan moet je enkele pesos neertellen, nl 5000. Ik vond het zeer de moeite om de kolibries daar heen en weer te zien fladderen en nectar te eten. Voor deze prijs krijg je er wel een kopje thee of koffie bij. En voor wie durft, warme chocolademelk met kaas. Ja dat is echt een ding daar! Waar wij weinig info over vonden op andere blogs is dat je mogelijks nog een soort van tax of tweede inkom moet betalen voor de lange route, vrijwel helemaal in het begin (3000 pesos). Breng dus zeker genoeg centjes mee!
Neem een offline, digitale map mee
Download een kaart van de regio op voorhand, en gebruik hem offline. Met bv maps.me.
Een echte lifesaver. Deze app geeft heel nauwkeurig de kleinere paden weer (Google maps slaagt er bv niet in!).
Waar overnachten?
Er zijn in Salento voldoende hostels en hotels voor elk type portemonnee, maar waar wij enorm van hebben genoten, was het verblijf in Reserva El Cairo, net buiten het centrum.
Reserva El Cairo is een 100 jaar oude traditionele koffieboerderij met 7 fantastische kamers midden in een natuurreservaat omringd door bergen, vogels, zoogdieren, ... en zelfs een eigen watervalletje. Ze bieden bij het ontbijt een verscheidenheid aan lokale producten en opties aan, waaronder eieren, melk, brood, ontbijtgranen, pannenkoeken, fruit, zelfgemaakte jam, koffie en sap. Om nog niet te spreken van de verse forel en groentjes bij de avondmaal.
De kamers zijn van alle comfort voorzien maar geven je het gevoel dat je terecht bent gekomen in een avonturenfilm van weleer. Ecotoerisme done the right way! Je komt hier helemaal tot rust.
Wat valt er nog meer te doen?
Veel toeristen plannen de Cocora hike in en reizen dan snel weer door, terwijl je mogelijkheden legio zijn hier. Denk abseilen, trekkings, bird watching, fietsen, etc..
Ook een dagje vertoeven in Salento om leuke souvenirs te scoren of een hipster toast avocado te nuttigen, behoort tot de mogelijkheden.
Mijn favoriete koffiehuisje? Dat was Le Kfee.
Koffie is koning
Na enkele perfect gemaakte cappuccino's, lieten wij onze koffiekennis een boost geven (en onze koffie-intake ook) tijdens een plantagetour.
Koffieboerderij El Ocasa ligt op slechts 5 km van het centrale plein en op 16 km van de vallei. Dit familiebedrijf promoot de Colombiaanse koffiecultuur door zijn bezoekers een kijkje te geven in het leven van traditionele koffieboeren, door het zelf even te ervaren.
Je kan kiezen voor een Traditional Coffee Tour die jou met de insteek 'As short and intense as an espresso coffee' een snel maar zeer compleet overzicht biedt van het koffieproces. Liefhebbers van het zwarte goud, kunnen ook gaan voor de Premium Coffee Tour
waar je geur- en smaakpapillen uitvoerig getest zullen worden en waar je zelf ook de velden in moet om koffiebesjes te plukken.
Op het centrale plein in Salento kan je polsen naar de vertrektijden van de volgende jeep willy. Je kan je plekje alvast online reserveren. Betalen kan ter plekke.
Met een rugzak vol mooie herinneringen en gemalen koffie voor het thuisfront, was het moeilijk afscheid nemen van de Cocora vallei en de koffieregio. In de taxi naar het vliegveld (we zouden hierna naar Medellin gaan) werd ik me gewaar van een lichte nekpijn. Waarschijnlijk van het omhoog staren naar die prachtige, innemende waxpalmen. In een imaginaire verte zie ik ze naar me wuiven, ja ze palmen me helemaal in. Mijn fantasie slaat een beetje op hol. Of heb ik te veel koffie gedronken?